100 op de Schaal van Lief

100 op de Schaal van lief
Door: Dolf Jansen

Jouw kleine handje grijpt mijn grote vinger vast,
mooi toch dat mijn vinger zo in jouw handje past,
ik vraag je 'gaan we lachen?' je antwoordt met een lach,
als jij zo antwoordt om mijn vraag, heb ik een goeie dag.
Ik weet dat gletsjers smelten, van ozon en van gif,
ik ken de laatste panda, en ik heb gehoord van hiv,
ik zie de wereld draaien, ik draag niet voor niets een bril,
maar als jouw lach zich daarin spiegelt, dan staat ie even stil.

Want jij bent 100, jij bent 100, jij bent 100,
jij bent 100 op de schaal van lief.

Jouw kleine scherpe nageltje, krabt krasjes in mijn arm,
en als ik jou stevig vasthou, hebben we het samen warm,
ik geef een fles, ik vraag een boer, jij schudt bedachtzaam nee,
en als je heel soms huilen moet, dan huil ik met je mee.
Ik weet van pijn en onrecht, door politiek geweld,
ik zie ongelijkheid wereldwijd, en ik ken de macht van geld,
ik heb geen geld, ik heb een vriendin dat is niet bedoeld als klacht,
want ik ben de rijkste van allemaal, wanneer jij naar me lacht.

Jij bent 100, jij bent 100, jij bent 100,jij bent 100 op de schaal van lief.

Bron: voorstelling "Overdrijf" van Lebbis en Jansen.